Pochodziła z Radomia. Początkowo studiowała malarstwo u Karola Tichego w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, w 1910 roku wyjechała jednak do Drezna. Dwa lata później, wraz ze swoją przyjaciółką, malarką i rzeźbiarką Sarą Lipską, przeprowadziła się do Paryża. W stolicy Francji pracowała ze Stefanią Łazarską w jej atelier, które zasłynęło z tworzenia szmacianych lalek. Po zakończeniu I wojny światowej Piramowicz podróżowała na południe Francji, do Hiszpanii, Włoch, Tunisu i Algierii. Swoje prace wystawiała przede wszystkim w Paryżu, lecz także w Warszawie – w Zachęcie.
Piramowicz w swojej twórczości często sięgała po orientalizującą tematykę, uwieczniając na płótnach sceny ze swoich podróży.