Toshio Bando urodził się w 1895 roku w Japonii w zamożnej rodzinie samurajskiego pochodzenia. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie sztuką, które wspierał jego ojciec. W wieku 18 lat wyjechał studiować malarstwo w Tokio, gdzie zapoznał się z malarstwem europejskim. Z biegiem lat i dzięki lekturom odkrył fowizm i kubizm, ale nie porzucił studiów nad tradycyjnym malarstwem japońskim. Do Francji przybył w lipcu 1922 roku. Szybko zapoznał się z artystami z Montparnassu, otrzymał również duże wsparcie od Tsuguharu Foujity, z którym w latach 1922 – 1924 dzielił pracownię oraz dom. Natychmiast wprowadzony na scenę artystyczną zaprzyjaźnił się również z Kiki z Montparnassu oraz fotografem Manem Rayem. W 1925 roku Bando podpisał swój pierwszy kontrakt z prestiżową galerią Chéron, która już wtedy prezentowała prace Modiglianiego, Soutine’a i Foujity. Jego pierwsza wystawa w galerii okazała się sukcesem krytycznym i komercyjnym. Mimo tego zmęczony już hucznym paryskim życiem, w 1925 roku, wyprowadził się do Pierrefitte-sur-Seine. Zamieszkał w domu otoczony zwierzętami, które były częstymi tematami jego obrazów. Tam też poznał swoją przyszłą żonę, młodą pianistkę oraz córkę weterynarza, którą nazywał Toji. W 1938 roku powrócił do Paryża. W 1944 roku urodziła się jego córka — Kimié, której poświęcił większość swojej uwagi, zapewniając jej także wykształcenie artystyczne. W latach 1951-1957 młoda Kimié wystawiała sześć razy, w tym raz z ojcem. W następnych latach stan zdrowia Bando znacznie się pogorszył, co zmusiło go do odsunięcia się od paryskiej sceny artystycznej.