Córka praczki i nieznanego ojca, młoda Suzanne Valadon podejmowała się najróżniejszych zajęć; od lat nastoletnich pracowała jako szwaczka, kelnerka, cyrkowa akrobatka, by w końcu zostać modelką dla wielu z najbardziej znanych artystów Paryża drugiej połowy XIX wieku, pozując, między innymi, dla Toulouse-Lautreca, Renoira czy Berthe Morisot. Sama jednak także rozwijała się jako artystka, tworząc rysunki i grafiki. Stabilność finansowa, którą dało jej zawarte w latach 90. małżeństwo pozwoliła Valadon na aktywne rozwijanie swojego warsztatu malarskiego. Pozując, używała imienia Maria, w kontraście do przybranego potem pseudonimu Suzanne, którego używała jako malarka.
W 1911 roku jej pierwsza indywidualna wystawa odbyła się w galerii Clovisa Sagota. Od tego czasu Valadon regularnie wystawiała na Salonie Jesiennym oraz Salonie Niezależnych.
Charakterystycznymi cechami malarstwa Valadon są ciemny i wyrazisty kontur i wyrazista kolorystyka. Artystka często sięgała po tematykę kobiecych aktów. Nawiązując do motywu odaliski, na swoich płótnach często przedstawiała jednak kobiety klasy pracującej czy też z marginesu społecznego.
Jej synem był Maurice Utrillo – znany malarz paryskich uliczek.
Wystawy indywidualne:
1911: Galerie Clovis Sagot, Paryż
1915: Galerie Berthe Weill, Paryż
1927: wystawa retrospektywna, Galerie Berthe Weill
Publikacje:
Rey Robert, Suzanne Valadon, NRF, Paryż 1922.
Basler Adolphe, Suzanne Valadon, G. Crès, Paryż 1929.
Suzanne Valadom. Model, Painter, Rebel, red. Nancy Ireson, katalog wystawy, Barnes Foundation, Philadelphia.