Swe pierwsze kroki w karierze artystycznej stawiała prawdopodobnie we Lwowie. Uczyła się rysunku i malarstwa w Warszawie u Miłosza Kotarbińskiego, potem w Monachium u Simona Hollósy’ego, u którego odbyła „studia plenerowe” w Fönid nad Balatonem. Od 1904 przebywała w Paryżu, gdzie wraz z mężem doskonaliła swe umiejętności na Academie Colarossi. Studiowała także chemię i fizykę na Sorbonie. Jej realistyczne rzeźby, odznaczające się dobrą charakterystyką postaci i silną ekspresją, cieszyły się sporym zainteresowaniem krytyki artystycznej. W 1909 roku artystka rozstała się z mężem, całkowicie poświęcając się sztuce. Od 1913 roku koncentrowała się na malarstwie. Przedmiotem jej prac były przede wszystkim portrety i martwe natury. Obrazy cechowały żywa kolorystyka i wyrazisty kontur.