Przyszedł na świat w wielodzietnej rodzinie żydowskiej. W wieku zaledwie 14 lat dołączył do przebywającego w Paryżu brata Samuela. Pod jego okiem tworzył pierwsze kompozycje rzeźbiarskie w kości słoniowej. Na początku swego pobytu we Francji mieszkał w sławnej kolonii artystycznej La Ruche. Przyjaźnił się z Ossipem Zadkinem i Jacques’em Lipschitzem. Jego ówczesne realizacje zdradzały jednak wpływ Auguste’a Rodina. W 1916 roku podjął na krótko studia na Ecole des Beaux Art. W kolejnych latach tworzył prace utrzymane w duchu art deco oraz klasycyzmu. Po II wojnie światowej w jego sztuce nastąpił ostateczny zwrot ku abstrakcji. Lipsi chętnie tworzył wówczas monumentalne kompozycje w kamieniu i lawie wulkanicznej. Jego prace wystawiane były między innymi podczas Dokumenta II w Kassel (1959).
Wystawy indywidualne – wybór:
- 1922: Galerie Hébrard, Paryż
- 1927: Galerie d’art contemporain, Paryż
- 1935: Galerie Druet, Paryż
- 1959: Galerie Denise Réne
Literatura:
- Louis Vauxcelles, Morice Lipsi, Paris [n.d.]
- Roger van Gindertael, Morice Lipsi, Neuchatel 1965.
- Jean Leymarie, Morice Lipsi sculptures, katalog wystawy, Musée de Pontoise 1980.
- Morice Lipsi : de Lodz à La Ruche, de la figuration à l’abstraction, katalog wystawy, Galerie Martel-Greiner, Issy-les-Moulineaux [2014]