Micao Kono (właściwie Misao Kono) był malarzem działającym we Francji i Japonii. W swoich pracach często czerpał z europejskich stylów, w szczególności art déco, łącząc je z japońskim spojrzeniem. W 1921 roku rozpoczął naukę malarstwa w Japonii, skupiając się na sztuce zachodniej. W 1924 roku wyjechał do Francji, jednym z powodów było podobno zamieszanie związane z odbudową po trzęsieniu ziemi w Kantō, które znacznie utrudniło mu spokojne malowanie.
Po wyjeździe do Francji wystawiał na Salonie Jesiennym oraz Salonie Niezależnych, ale także na indywidualnych wystawach, szybko zyskując uznanie innych artystów. W 1940 roku, wraz z Tsuguharu Foujitą, powrócił do Japonii.
Muzeum École de Paris