Maurice Blond (1899 Łódź – 1974 Clamart)

Studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Warszawskim (1922) oraz malarstwo (prawdopodobnie w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych). W 1923 roku przybył do Berlina, gdzie obracał się w środowisku artystów rosyjskich, między innymi Jeana Pougny (Iwan Puni) czy Abrahama Mintchine’a. Związki te pielęgnował po osiedleniu w Paryżu w 1924 roku. We francuskiej stolicy mieszkał wraz z grupą artystów rosyjskich w Cité Falguière. W 1930 roku został doradcą artystycznym rosyjskojęzycznego magazynu „Tchisla” (Czisła). Podczas II wojny światowej wstąpił do armii francuskiej. Po demobilizacji ukrywał się w Grenoble. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Paryża. Tworzył postimpresjonistyczne kompozycje, utrzymane w jasnej tonacji. W jego dojrzałej twórczości widoczne są wpływy ekspresjonizmu.

Wystawy indywidualne – wybór:

  • 1925: Galerie Zak, Paryż
  • 1925: Galerie Clarté, Paryż 
  • 1932: Galerie Epoque, Paryż
  • 1936: Galerie Zak, Paryż
  • 1938: u Castelucho, Paryż
  • 1952: Mowie Gallery, Los Angeles 
  • 1958: Adams Gallery, Londyn
  • 1963: Galerie Katia Granoff, Paryż

Literatura:

  • M. Gauthier, Maurice Blond, Paris 1957. 
  • M. Blond, katalog wystawy, Galerie Kriegel, Paris 1973. 
  • A. Bosquet, Trois peintres russe à Paris (Krémègne, Blond,  Pougny), Paris 1980.