Jules Pascin (1885 Widyń – 1930 Paryż)

220518870_4052630568124233_2694030627836741875_n

„Książe Montparnasse’u” był z pochodzenia Żydem safaradyjskim. Edukację odbył w Bukareszcie, Wiedniu i w Berlinie. W 1903 roku wyjechał do Monachium, gdzie trudnił się ilustratorstwem. Z uwagi na obiekcje ojca swe prace sygnował akronimem rodowego nazwiska Pincas. Od 1905 roku przebywał w Paryżu. Miasto natchnęło go do eksperymentów z fowizmem i kubizmem. Po wybuchu I wojny światowej opuścił Francję. Wiele podróżował (do m.in. Turcji, Hiszpanii, Portugalii i Stanów Zjednoczonych), co również znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości. W 1920 roku powrócił do Paryża. Nie zaprzestał jednak wyjazdów; wizytował m.in Algierię i Tunezję. Jego prace trafiały do najbardziej prestiżowych kolekcji epoki, w tym Alberta Barnesa. Postępujący alkoholizm i depresja przyczyniły się do samobójstwa artysty w wieku zaledwie 45 lat. Pascin został uwieczniony w powieści Ernesta Hemingwaya Ruchome święto.

Literatura:

  • Yves Hemin, Pascin : catalogue raisonné, Paris 1984.