Artystyczne wykształcenie zdobył prawdopodobnie we Lwowie i w Warszawie. W 1925 roku wyjechał w podróż do Palestyny, następnie przybył do Paryża. Na miejscu studiował w Académie Ranson. Nie mogąc utrzymać się ze sprzedaży obrazów na początku swego pobytu w stolicy Francji pracował jako malarz ścian. W latach trzydziestych nawiązał kontakt z Leopoldem Zborowskim, który podpisał z nim kontrakt oraz kupił kilka obrazów. Współpracę wkrótce jednak przerwała śmierć marszanda. Pressmane z sukcesem prezentował swoje obrazy na paryskich salonach. Otrzymał również wsparcie baronowej Alix de Rothschild. Wydarzenia roku 1939 zmusiły go do zaprzestania na kilka lat działalności twórczej. Malarz w złym stanie psychicznym spędził lata wojny w ukryciu. Po jej zakończeniu wrócił do malarstwa i w 1951 roku otrzymał nagrodę krytyków za prace prezentowane podczas wystawy w Galerie Saint-Placide. Do końca życia kontynuował swoją drogę artystyczną z dala od życia publicznego. Jego dzieła znajdują się w wielu muzeach we Francji i w Izraelu. W płótnach Pressmane’a dostrzec można echa twórczości Paula Cézanne’a, Paula Gaguina czy Vincenta van Gogha. Artysta chętnie sięgał także do dziedzictwa ekspresjonizmu. Najczęściej malował martwe natury, portrety i pejzaże. Cechą charakterystyczną jego twórczości jest wyjątkowa dbałość o detale.