Rzemiosło stolarskie poznał w pracowni swojego ojca Štěpána Halabali. Następnie (w latach 1922-24) uczęszczał do Państwowej Czechosłowackiej Szkoły Zawodowej Obróbki Drewna w Valašské Meziříčí, studiując jednocześnie architekturę wnętrz w Wyższej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Pradze. Od 1928 rozpoczął pracę w praskim wydziale Fabryki Mebli UP, by już po dwóch latach przenieść się do Brna, obejmując tam stanowisko kierownika pracowni meblarskiej i głównego projektanta tejże fabryki. Jego projekty mebli odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu się europejskiego designu zarówno przed, jak i po II wojnie światowej. Charakterystyką projektów Halabali było połączenie wysokiej jakości i precyzji z dużą funkcjonalnością, mobilnością i konstrukcyjną prostotą, która świadomie operowała modernistyczną poetyką płynnych linii. Halabala działał również jako wykładowca na Wydziale Nauk o Drewnie w Wyższej Szkole Leśnictwa i Technologii Drewna w Zwoleniu, a także pisał liczne teksty teoretyczne i badawcze.
Muzeum École de Paris