Elie Anatole Pavil (1873 Odessa – 1948 Rabat)

Przyszedł na świat w Odessie jako Ilja Anatolewicz Pawil. W 1892 razem z rodziną przeprowadził się na stałe do Paryża. Swoją edukację artystyczną rozpoczął w Académie Julian, gdzie jego nauczycielem był William-Adolphe Bouguereau. Od 1905 roku regularnie wystawiał swoje prace na Salonie Artystów Francuskich, Salonie Niezależnych i Salonie Jesiennym. Głównym tematem jego twórczości był sam Paryż – jego uliczki, kawiarnie, bulwary i jego mieszkańcy. W ślad za impresjonistami namiętnie śledził grę światła, tańczącego tak na kamienicach Montmartru, jak i na powierzchni Sekwany. W 1930 został odznaczony Orderem Legii Honorowej i jeszcze w tym samym roku wyjechał do Maroka. Do końca życia mieszkał w Rabacie, którego wielobarwne życie (podobnie jak wcześniej Paryża) stało się nowym, wiodącym tematem jego sztuki.