Przyszedł na świat w wielodzietnej rodzinie ebenisty. Karierę artystyczną rozpoczął w Madrycie pod okiem rzeźbiarza Miguela Blaya. W latach 1910–1911 kontynuował studia w szkole Llotja w Barcelonie. W 1911 roku wyjechał do Paryża, gdzie poznał m.in. Maxa Jacoba, Amedeo Modiglianiego i swą późniejszą żonę – francuską rzeźbiarkę Hortense Bégué. W stolicy Francji Lagar przerzucił ostatecznie ciężar swej twórczości z rzeźby na malarstwo. Uznanie zdobył dopiero pod koniec lat dwudziestych. Podczas II wojny światowej Lagar przebywał w Pirenejach, zmagając się z poważnymi problemami finansowymi. Po śmierci żony w 1957 roku przeszedł załamanie nerwowe, trafił do szpitala psychiatrycznego Saint-Anne. Ostatnie lata życia spędził w otoczeniu rodziny w Sewilli. Jego wczesne płótna czerpały z doświadczeń kubizmu, fowizmu i orfizmu. Dojrzała twórczość zdradzała wpływy Francisca Goyi de Lucientes i Pabla Picassa.
Wystawy indywidualne – wybór:
- 1915: Galeria Josep Dalmau, Barcelona
- 1919: Galeria Berthe Weil, Paryż
- 1922: Galeria Berthe Weil, Paryż
- 1935: Galerie Druet, Paryż
Literatura:
- Max Jacob, Celso Lagar, peintre; Hortense Bégué, sculpteur,katalog wystawy, Galerie Zborowski, Paris 1928.
- Celso Lagar, katalog wystawy, Crane Kalman Gallery 1961.
- Isabel Garcia Garcia, Celso Lagar, Madrid 2010.