Urodzony w 1895 roku malarz, grafik i scenograf. Pochodzący z żydowskiej rodziny Frenkel początkowo uczył się w chederze. Swoją przygodę ze sztuką rozpoczął od grafiki, a w 1919 roku przeniósł się do Lwowa, by studiować tam architekturę. Zaangażowany w działalność anarchistyczną, Frenkel został aresztowany. Po odbyciu kary przeniósł się do Berlina.
Berliński okres życia Frenkela okazał się zwłaszcza istotny; działając jako dekorator teatralny, pozostawał w bliskich kontaktach z ekspresjonistami spod egidy Der Sturm, a także żydowskiego środowiska artystycznego. Pracował także jako marynarz na statkach wypływających do Afryki i Australii.
W latach 1924–1930 mieszkał Brukseli, gdzie studiował w szkole sztuk dekoracyjnych i projektował dekoracje teatralne. Od 1930 roku mieszkał w Paryżu, gdzie od 1937 roku współtworzył Stowarzyszenie Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy Żydowskich.
Po wybuchu II wojny światowej Frenkel ukrywał się na południu Francji. Po 1945 roku pisywał teksty do „Unsere Schtimme” żydowskiego czasopisma pisanego w języku jidysz, a także pisma „Nos artistes”.
Wczesne okresy twórczości Frenkela noszą na sobie ślady inspiracji malarstwem flamandzkim. Później chętnie sięgał po ekspresyjne kompozycje figuralne, pejzaże i sceny o tematyce żydowskiej w technice olejnej.