Wbrew arystokratycznemu pochodzeniu i tradycji rodzinnej poświęcił się sztuce. Edukację artystyczną rozpoczął w Berlinie, od lekcji rysunku, a kontynuował ją w pracowni rzeźby w Monachium. Swe utrzymane w duchu ekspresjonizmu, kubizmu i futuryzmu realizacje prezentował na wystawach artystycznej grupy Bunt w Zakopanem. W latach 1919–1922 był członkiem ugrupowania Formistów. Od 1923 roku przebywał we Francji. Przyjaźnił się z wieloma artystami z kręgu École de Paris, w tym z Louisem Marcoussisem i Alicją Halicką. Dzięki niemu zachowała się bogata i ciekawa dokumentacja tego okresu – kręcił bowiem filmy i fotografował przyjaciół, uczestników życia artystycznego. Od lat dwudziestych jego sztuka zbliżała się ku klasycyzmowi. W latach 1940–1955 mieszkał w Brazylii, gdzie zajmował się działalnością pedagogiczną. Prowadził prywatną szkoły rzeźby w Rio de Janeiro i São Paulo; realizował prestiżowe zlecenia państwowe. Wraz z żoną, tancerką Ritą Sacchetto, tworzył także spektakle teatralne.