Urodziła się w zamożnej rodzinie. Naukę artystyczną rozpoczęła, studiując malarstwo na Kijowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie razem z nią uczył się m.in. Alexander Archipenko. Następnie przez krótki czas uczyła się w Paryżu na Académie de la Grande Chaumière. We Francji poznała między innymi Pabla Picassa oraz Georgesa Braque’a, który przedstawił ją Gertrudzie Stein. Wystawiała na pierwszej wystawie Section d’Or oraz na Salonie Niezależnych. W 1912 roku wyprowadziła się do Moskwy, cały czas jednak podróżując również pomiędzy Kijowem, a Petersburgiem i zapoznając się z tradycyjnymi technikami rzemieślniczymi. Jako jedna z pierwszych przeniosła sztukę awangardową na przedmioty codziennego użytku, a także jako pierwsza wykazała zainteresowanie sztuką dla dzieci. Prawdziwym punktem zwrotnym w jej karierze były jednak odważne prace nad scenografią i kostiumami dla sztuk Famira Kifared (1916) oraz Salome (1917) w moskiewskim Teatrze Kameralnym. W 1918 roku w Kijowie otworzyła swoją pracownię, która stanowiła jedną z głównych siedzib sztuki awangardowej. Po powrocie do Moskwy w 1921 roku przyjęła teorie konstruktywistyczne — nie odrzucając malarstwa sztalugowego — i wzięła udział w ważnej wystawie 5 x 5 = 25. W 1924 roku przeniosła się na stałe do Paryża, wykładając na Académie Moderne założonej przez Fernanda Légera, kontynuując jednocześnie współpracę ze światem teatralnym.
Muzeum École de Paris