Othon Friesz urodził się w Hawrze i w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych rozpoczął swoją edukację artystyczną. Przyjaźń, którą zawarł w tym okresie z Raoulem Dufy’m, przetrwała do końca jego życia. Wraz z nim wyjechał w 1897 do Paryża w celu kontynuowania studiów. W stolicy Francji zapoznał się z takimi artystami jak Henri Matisse, czy Georges Rouault i podobnie jak oni zaczął buntować się w swoich pracach przeciwko konserwatyzmowi sztuki akademickiej. Wszedł w krąg malarzy fowistów i razem z nimi wystawiał na salonie 1906 roku. W następnych latach powrócił do rodzinnej Normandii, a w 1912 otworzył tam swoje pierwsze atelier. Prowadził je aż do wybuchu I wojny światowej, podczas której służył w armii. Po wojnie, w 1919, na stałe zamieszkał w Paryżu. Fowistyczna eksplozja koloru została zastąpiona w jego twórczości spokojniejszymi barwami, bliższymi Poussinowi, czy Corotowi (wpisanymi w cezanne’owską logikę kompozycji).