Naukę rzeźby rozpoczął w wieku zaledwie dwunastu lat u lokalnego snycerza. Studiował na Ecole des Beaux-Arts w Bordeaux. Po ukończeniu studiów założył własną pracownię malarską. W 1907 roku przeniósł się do Paryża. Od 1912 roku należał do Section d’Or. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do wojska. W 1917 roku przeniesiono go do rezerwy. Nawiązał wówczas współpracę z Léonce’em Rosenbergiem. Od 1918 roku wykładał wpierw w Académie Notre-Dame des Champs, a następnie w Académie de la Grande Chaumière i własnej prywatnej szkole. Do grona jego uczniów należała m.in. Tamara Łempicka. Lhote nauczał w duchu swojego malarstwa łączącego doświadczenia klasycyzmu i kubizmu.
Literatura:
- A. Lhote, katalog wystawy, Musée des beaux-arts, Lyon 1966.
- Andre Lhote : retrospective 1907-1961, peintures, aquarelles, dessins, katalog wystawy, Paris : Centre d’art plastique contemporain, 1980.
- Zeynep Kuban, Simone Wille, André Lhote and his international students, Innsbruck 2020.ka 1