Rysunku uczył się prawdopodobnie w szkole Jakuba Kacenbogena i w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Stanisława Lentza. Mając osiemnaście lat, udzielał lekcji malarstwa. Około 1919 roku wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował edukację w Académie de la Grande Chaumière i Akademii Colarossiego. Związany był z działającą w Nowym Jorku grupą di Junge. Łączyła go przyjaźń z Amedeo Modiglianim, Chaimem Soutine’em i Mojżeszem Kislingiem. Po raz pierwszy prezentował swoje prace w 1921 roku w Warszawie na wystawie malarzy żydowskich. Przez pewien czas mieszkał również w Saint-Tropez, wielokrotnie podróżował do Izraela. Dzięki znajomości z Rogerem Fryem jego twórczość znana była w Wielkiej Brytanii. Po II wojnie światowej prezentował swoje prace na wystawach w Londynie i Sztokholmie. Tworzył portrety przypominające stylistycznie obrazy Kislinga i Modiglianiego, pejzaże oraz ilustracje książkowe.