Wzorce malarskie potrafił Pankiewicz czerpać zarówno od uznanych i cenionych przez siebie impresjonistów, jak i od twórców młodszych, o rewolucyjnym wręcz podejściu do zagadnień sztuki. W trakcie pobytu w Madrycie w czasie I wojny światowej malował ramię w ramię z młodszym o dziewiętnaście lat Robertem Delaunayem, od którego nauczył się zasad kubizmu i fowizmu. Józef Czapski zanotował w biografii Pankiewicza z 1936 roku: „Wchodzi w epokę, gdzie najsilniej przeżywa fowizm i wczesny kubizm. Pracuje tu przez pewien czas z Delaunayem, jednym z pierwszych kubistów. Z tego okresu pochodzi naga kobieta naciągająca pończochę—całość jest utrzymana w żółciach, zieleniach i cynobrach, o eliptycznie stylizowanych formach […]”.

Cytat pochodzi z publikacji Villi la Fleur „Mistrzowie École de Paris”, s. 30.