W latach 1904–1906 rozpoczął studia artystyczne w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Unierzyskiego. Kontynuował edukację w Paryżu i Monachium. Należał do Koła Artystów Wielkopolskich i poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Był też współzałożycielem dwutygodnika literacko-artystycznego „Zdrój”, z którym współpracował Stanisław Przybyszewski. Swoje prace prezentował między innymi na paryskich salonach, w Krakowie, Lwowie, Warszawie i Poznaniu. Sukces odniosły zwłaszcza jego grafiki pokazywane na objazdowej wystawie Związku Polskich Artystów Grafików. Artysta należał do poznańskiej grupy artystycznej Bunt, bliskiej programowo niemieckiemu ekspresjonizmowi. W Warszawie pracował jako redaktor działu literackiego w „Kurierze Porannym” i „Zwierciadle”. Był założycielem prywatnej szkoły malarstwa imienia Zygmunta Waliszewskiego. Wiele jego dzieł zostało zniszczonych w 1944 roku, w czasie powstania warszawskiego.