W 1905 roku wyjechał wraz z rodziną do Paryża. Pomimo trudnej sytuacji finansowej po śmierci ojca udało mu się  rozpocząć studia w Académie des beaux-arts, gdzie uczył się między innymi u Marcela Gromaire’a. Od swojego mistrza przejął geometryczną kompozycję, masywne formy oraz kolorystykę. Dość szybko zaczął prezentować prace na Salonie Jesiennym. Wystawiał również w Galerie Zak. Ze względów finansowych pracował jako scenograf filmowy w Société cinématographique, zajmował się ponadto grawerstwem, rysunkiem i akwarelą. W latach trzydziestych przeniósł się na zachodnie wybrzeże Francji. W czerwcu 1941 roku malarz został aresztowany i przewieziony do obozu w Compiègne. Pracownię artysty wraz ze zgromadzonymi w niej dziełami zniszczono. W najtrudniejszych nawet okresach Gotko nie przestawał tworzyć. We wrześniu 1942 roku został przeniesiony do obozu w Drancy, gdzie wykonywał portrety. Rok później trafił do obozu Auschwitz.