Eugeniusz Eibisch (1896 Lublin – 1987 Warszawa)

W 1920 roku uzyskał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Uczył się między innymi u Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. W latach dwudziestych otrzymał stypendium rządu francuskiego i wyjechał do Paryża. Zamieszkał na Montparnassie, gdzie utrzymywał kontakty z innymi polskimi artystami. Zaprzyjaźnił się także z poetą Francisem Ponge’em i z późniejszym laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury rogerem Martinem du Gard. Wkrótce zaczął prezentować swoje prace na salonach i otrzymał wiele pozytywnych recenzji. Podpisał dwa znaczące kontrakty – z Leopoldem Zborowskim i z galerią Georges’a Bernheima. Utrzymywał kontakty z Polską i w 1926 roku prezentował swoje dzieła wraz z innymi twórcami należącymi do Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”. W 1939 roku wrócił do Polski, gdzie podjął pracę jako wykładowca w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po wojnie w 1945 roku został powołany na stanowisko rektora Akademii. Cztery lata później rozpoczął nauczanie w Akademii Sztuk Plastycznych w Warszawie.