Znany w Zakopanem ze swoich brawurowych taterniczych wyczynów i lewicowych poglądów, za sprawą których zyskał tu przydomek „ten bolszewik”, Mieczysław Szczuka (1898-1927) należał do grona najbardziej rozpoznawalnych w Polsce artystów związanych z konstruktywizmem. W swoich obrazach, fotomontażach, kolażach i projektach filmowych łączył doświadczenia sztuki awangardowej z zaangażowaniem politycznym. Wraz z Teresą Żarnower, Władysławem Strzemińskim i Henrykiem Stażewskim współtworzył legendarną grupę Blok Kubistów, Suprematystów i Konstrukty. wistów” (1924-1926). Był współautorem czasopisma „Dźwignia” (1927-1928), które promowało taternictwo i krytykowało turystykę robotniczą opartą na eksploatacji natury. Jego miłość do Tatr rozpoczęła się przypadkowo – przyjechał do Zakopanego w 1923 r. leczyć gruźlicę. W jednym ze swoich literackich szkiców tłumaczył: „[…] dlatego taternik szuka trudności, gdyż dostarczają mu one przebogatego tła dekoracyjnego i są niejako schodami, wprowadzającymi go do najtajniejszych skarbów artystycznych, krytych po zakamarkach świata górskiego”.

Cytat pochodzi z publikacji Villi la Fleur „Zakopane. Wyrzeźbione. Namalowane”, s. 170. 

Prezentowana praca pochodzi z kolekcji Karla Lagerfelda.