Alicja Hohermann (1902 Warszawa – 1943 Brzezinka)

Pochodziła z zamożnej rodziny żydowskiej. Po ukończeniu liceum, rozpoczęła edukację artystyczną w prywatnej szkole Konrada Krzyżanowskiego, a w wieku lat 19 wyszła za mąż. Małżeństwo nie trwało jednak długo. Po ukończeniu studiów artystka wyjechała do Berlina. Na miejscu przebywała przez rok utrzymując się ze współpracy z teatrami. W 1923 roku przeniosła się do Paryża, gdzie kontynuowała studia i od 1926 roku wystawiała prace na salonach. Hohermann malowała stylizowane kompozycje utrzymane w stonowanej kolorystyce. Jej poszukiwania formalne zbliżały się do prac Marie Laurencin czy Alicji Halickiej, w twórczości których reminiscencje belle époque przeplatały się z inspiracjami sztuką awangardową. Obok kompozycji malarskich, Hohermann zajmowała się również ilustracją książkową [Cent ans de la mode parisienne (Sto lat mody paryskiej)]. Zainteresowana modą, projektowała kostiumy teatralne inspirowane Baletami Rosyjskimi. Współpracowała z między innymi z Comédie des Champs Elysées, tworząc dekoracje i kostiumy do dramatu autorstwa Jeana Giradoux – Amfitrion 38 (1929). Jej twórczość z lat trzydziestych stanowiły dekoracyjne, stylizowane wizerunki kobiet oraz sceny religijne. Po wybuchu II wojny światowej Hohermann podjęła nieudaną próbę wyjazdu z Europy. Złapana na granicy hiszpańsko-francuskiej w 1943 roku, trafiła do obozu koncentracyjnego.