ALICJA HALICKA
MISTRZOWIE ÉCOLE DE PARIS
VILLA LA FLEUR
23 września – 31 grudnia 2011
Kurator: Artur Winiarski
Wydarzenia towarzyszące:
Międzynarodowa sesja naukowa: „Artystki polskie w środowisku paryskim: wokół Alicji Halickiej”, Villa la Fleur, 23 września 2011, godz. 10:00.
Wystawa prezentuje przekrój dorobku twórczego Alicji Halickiej [wł. Alicja Rosenblatt] (1889–1974) – niezwykle wszechstronnej artystki awangardowej początku XX wieku.
Alicja Halicka wywodziła się z zamożnej zasymilowanej rodziny żydowskiej. W rodzimym Krakowie studiowała malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet prowadzonej przez Marię Niedzielską. Przez krótki okres czasu studiowała również w Monachium, by w 1912 roku osiedlić się w Paryżu. Rok później wyszła za mąż za malarza Ludwika Markusa [Louisa Marcoussisa]. We wczesnym okresie twórczości, artystka inspirowała się malarstwem Paula Cézanne’a.
Halicka obracała się wśród najwybitniejszych artystycznych i literackich osobistości Paryża, między innymi Guillaume’a Apollinaire’a, Georgesa Braque’a i Juana Grisa. Podczas I Wojny Światowej malowała nastrojowe kompozycje kubistyczne. Do dnia dzisiejszego zachowało się niewiele z tych realizacji. Część z nich została zniszczonych, najprawdopodobniej przez samą Halicką, pozostałe obrazy zachowały się, według relacji artystki, w Normandii.
W latach 20. w realizacjach artystki przeważały sceny rodzinne we wnętrzach mieszkalnych. Sławę zyskała dzięki komponowanym w latach 1924–1938 Wytłaczanym romansom – kolażom tworzonym z różnorodnych materiałów. Halicka tak o nich pisała:
W tych maleńkich obrazkach, które miały zarazem coś z szopki, zabawki i kolorowej pocztówki w stylu roku 1900, starałam się bez fałszywego wstydu i bez skrępowania wyrazić czasem sentymentalne, czasem poetyckie, a czasem nieco szalone pomysły, jakie przychodziły mi do głowy.
Alicja Halicka, Wczoraj, 1971, s. 90.
W latach 30. artystka odbyła cykl podróży do Stanów Zjednoczonych. Projektowała wówczas inscenizacje i kostiumy do baletów, współpracując z Igorem Strawińskim i Georgem Balanchine’em. Artystka tworzyła w tym okresie również dla Heleny Rubinstain – twórczyni imperium kosmetycznego, a zarazem jednej z najbardziej bogatych i wpływowych kobiet XX wieku.